aardbeitjes met een nare smaak.........

Het heeft even geduurd maar nu is blok 6 dan eindelijk klaar.
Omdat we regelmatig naar ons 'buitenhuis' zijn, en zeker met het prachtige weer van de afgelopen dagen, komt er van handwerken niet zo veel. We krijgen ook vaak bezoek op de camping, omdat 't zo lekker in de buurt is. En dat is natuurlijk ook super gezellig.
Maar tussen de bedrijven door heb ik dit blok toch klaar gekregen.

Ik zal eens in het boek kijken welk blok nu aan beurt is.

Verder heb ik niet zo veel te vertellen, nee, eigenlijk niet.

Of toch wel, één iemand uit onze bee is er mee gestopt. Niet met het quilten hoor, daar gaat ze wel mee door. We waren maar een klein groepje van 5 quiltsters die jaren lang samen gewerkt hebben. Toen waren we nog met z'n vieren.
En tot overmaat van ramp is één van de vier plotseling heel ernstig ziek geworden, nog maar 58 jaar en wat nog het allerergste is, ze heeft niet veel tijd meer.........
Ik ben er kapot van. Zij is nog wel mijn quiltvriendinnetje uit mijn winkeltijdperk. Als ik eens iets byzonders had viel ze met heel veel liefde en plezier voor me in.
Dus dit is wéér een verdrietige tijd. Zij is de derde vriendin in twee jaar tijd die ik moet gaan missen. Je zou er toch moedeloos van worden.

Een tijdje terug heb ik nog over haar verteld in een logje. Dat een jaar of vier geleden haar man plotseling overleden is en dat ze net van de boerderij verhuisd is naar een leuk huisje in dorp. Ze heeft er net twee maanden gewoond.

Ik ga maar eens gauw een nieuw blok zoeken en voorbereiden, zodat ik weer lekker steekjes kan gaan maken.